Na de nodige tegenslagen breekt voor het gezin Mortier een goed jaar aan. Hun zieke dochter is genezen verklaard en zowel zoon als dochter slaan hun vleugels uit. Hoopvol durft iedereen weer na te denken over de toekomst. Maar hoe geef je die dan vorm? Samen of juist alleen? En in hoeverre wordt de keuze voor jezelf, een keuze tegen het gezin? Een Goed Jaar is een warmbloedig en geestig portret van een familie in turbulente tijden.
Voor de scenografie van Een Goed Jaar heeft BrotherTill een totaalbeleving ontworpen waarin het publiek, door middel van een immersief audio- en videodecor, wordt ondergedompeld in een niet fysieke wereld. Alles in deze multimediale ruimte staat op spanning en speelt met de zintuigen van het publiek, dat zich in een binnenwereld, gevuld met reflecties van het heden, verleden en toekomst, begeeft.
Wachtend op een nieuw begin
We hebben ervoor gekozen om het gehele toneelstuk te plaatsen in één fysieke ruimte. We zien een gezin die na een ellenlange periode van ziekte een doorgang probeert te vinden naar een nieuw leven. Daarom creëerden we een woonkamer met de uitstraling van een wachtkamer. De huiselijkheid is verdwenen. Ze proberen weer te leven, maar ze zijn eigenlijk aan het wachten. Een zweem van desinfectiemiddel hangt nog in de lucht en de klanken van het ziekenhuis gonzen nog na in hun gedachten. In deze kunstmatige kamer wacht het gezin om opnieuw te beginnen. Ze leven onder een glazen stolpt en buiten voltrekt het echte leven zich – de winter, lente, zomer, herfst en weer de winter. Ze zitten vast in de valstrik der verwachting.
Immersie
Het audiobeeld is in deze scenografie de drijfveer. Het publiek zit de hele voorstelling met een koptelefoon op en luistert via die koptelefoon naar de acteurs en de ruimte. Door middel van een binaurale audio laag wordt er voor de luisteraar een stereogeluidssensatie gecreëerd zodat ze zich met de acteurs in verschillende artificiële ruimtes wanen; een bedompte huiskamer, een ziekhuiskamer of een straatbeeld.
Daarnaast wordt er gebruik gemaakt van de ASMR techniek. ASMR zorgt voor een bepaalde gevoelssensatie dat wordt opgewekt door een auditieve prikkel. Deze techniek gebruiken we omdat de fijngevoeligheid van het geluid speelt met de spanning in de kamer. Je kan letterlijk een naald horen vallen en de wrijvingen tussen de acteurs hoorbaar maken. In deze gespannen gezinssituatie staat alles op scherp.
Scenografie
Naast het auditieve karakter van de scenografie is er ook een virtuele/visuele laag aanwezig. De scenes spelen zich af voor de opening van drie grote – door lamellen bedekte – serredeuren en ramen. Naarmate de seizoenen vorderen gaan de lamellen steeds verder open. Tegen de achtergrond van de voorbijgaande seizoenen zien ze de reflecties van het heden, verleden en de toekomst.
Corona
Het jaar 2020 is een jaar geworden om nooit te vergeten. Met de komst van covid-19 schuurt het nieuw geschreven toneelstuk van Peer Wittenbols opeens nóg dichter tegen de werkelijkheid aan dan we hadden kunnen vermoeden. Want hoe ga je om met ingrijpende veranderingen? Hoe verhoud je jezelf tot je familie? En hoe verwerk je verlies?
Ondanks de ontluikende pandemie heeft Een Goed Jaar nog kunnen toeren langs de Nederlandse schouwburgen. Helaas heeft de voorstelling niet de volledige tour af kunnen maken, vanwege de lock-down. Desondanks alle strenge restricties en turbulente tijden is de voorstelling ontzettend goed ontvangen.
Regisseur: Rob Ligthert
Schrijver: Peer Wittenbols
Spel: Anneke Blok, Paul R. Kooij, Kaatje Kooij en Piet Kooij
Scenografie en geluidsbeeld: BrotherTill (Peter van Til en Mathijs van Til)
Techniek: Neal Groot en Douwe Bulten
Regieassistent: Léon de Vrede.
“Aangrijpend en grappig theater over een imploderend gezin”
(Vincent Kouters – Volkskrant) ★★★★
“Een goed jaar toont het gezin als verzameling losse scherven”
(NRC Handelsblad) ★★★★
“Constante knap geconstrueerde spanning”
(Maaike Staffhorst – Telegraaf) ★★★★
“Origineel thema in hermetische sfeer”
(Jos Schuring – Scènes) ★★★
“Eiland van speelse zwartgalligheid”
(Annette Embrechts – Theaterkrant)
“Dit gezinsdrama toont alle facetten van het leven”
(Esther Kleuver – Telegraaf)
